Program Erazmus+
Program Erasmus realizowany przez Komisję Europejską umożliwia różnego rodzaju działania, wspiera międzynarodową współpracę szkół wyższych, umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów i praktyki, ułatwia mobilność pracowników uczelni, a także stwarza uczelniom możliwości udziału w międzynarodowych projektach wraz z partnerami zagranicznymi.
W okresie ponad 30 lat z tego unijnego programu (Erasmus „Uczenie się przez całe życie” LLP – the Lifelong Learning Programme; wcześniej komponent programu Socrates) skorzystało ponad 3 miliony studentów, głównych beneficjentów programu.
Wśród korzyści, jakie studenci czerpią z uczestnictwa w wyjazdach tego typu najczęściej wymieniane są takie, jak zdobywanie wiedzy praktycznej, rozwinięcie umiejętności i motywacji do samodzielnej nauki, poznawanie i doskonalenie znajomości języków obcych, zwiększanie szans na zdobycie dobrego zatrudnienia oraz większą „pewność siebie”, zaradność, tolerancję i otwartość na inne kultury. Program stwarza sposobność zamieszkania po raz pierwszy w obcym kraju, a co dziesiąta osoba znajduje swojego partnera życiowego właśnie w trakcie studiów zagranicznych. Erasmus stał się stylem i sposobem życia. Napisano mnóstwo raportów, analiz i wspomnień opisujących to zjawisko. Stworzono liczne strony i fora internetowe, a także portale służące wymianie informacji o wyjazdach do uczelni zagranicznych. Powstały organizacje i stowarzyszenia, organizowane są zjazdy i konferencje związane bezpośrednio z Erasmusem. Program z roku na rok staje się popularniejszy, bardziej rozpoznawalny i stale wrasta liczba jego beneficjentów.
Od 1 stycznia 2014 roku ruszył program Erasmus+, wspierający edukację, szkolenia, inicjatywy młodzieżowe oraz sportowe w całej Europie. Nawet 5 milionów młodych ludzi, studentów i dorosłych zdobędzie doświadczenie i umiejętności, studiując, szkoląc się lub odbywając wolontariat za granicą w ramach programu Erasmus+. Dodatkowo program wesprze współpracę około 115 tys. instytucji i organizacji działających we wszystkich sektorach edukacji.
Nowy program jest bardziej ambitny i ma bardziej strategiczny charakter, zachowując przy tym najważniejsze cele, czyli podnoszenie umiejętności i zwiększanie możliwości zatrudnienia, a także wspieranie modernizacji systemów kształcenia i szkolenia oraz programów na rzecz młodzieży. Erasmus+ będzie rozwijać efekt synergii między różnymi sektorami edukacji i środowiskiem pracy. Zamiast wielu programów istnieć będzie jeden, co spowoduje uproszczenie zasad i procedur składania wniosków oraz pozwoli uniknąć rozdrobnienia i powielania działań.
Program Erasmus+ posiada kilka nowych elementów:
- sojusze na rzecz wiedzy, czyli partnerstwa między instytucjami szkolnictwa wyższego i przedsiębiorstwami, które mają wspierać kreatywność, innowacyjność i przedsiębiorczość przez oferowanie nowych programów nauczania, możliwości kształcenia i kwalifikacji;
- sojusze na rzecz umiejętności sektorowych, czyli partnerstwa między organizatorami kształcenia i szkolenia zawodowego a przedsiębiorstwami, które mają promować możliwości zatrudnienia i rozwiązywanie problemu niedoboru wykwalifikowanej kadry na rynku pracy przez tworzenie nowych sektorowych programów nauczania i innowacyjnych form kształcenia i szkolenia zawodowego.
- połączenie dotychczas odrębnych programów związanych z międzynarodowym wymiarem szkolnictwa wyższego, co ułatwi mobilność na poziomie szkół wyższych między UE a państwami trzecimi.
Programem zostaną objęte:
- państwa członkowskie UE,
- kraje przystępujące i kandydujące oraz potencjalne kraje kandydujące,
- kraje ESWH (Islandia, Liechtenstein, Norwegia i Szwajcaria).
Inne kraje również będą mogły uczestniczyć w programie, chociaż zakres, w jakim ich udział będzie wspierany, nie został jeszcze sprecyzowany. Ich uczestnictwo jest klasyfikowane jako współpraca z partnerami z krajów trzecich i niemal na pewno będzie dotyczyć krajów sąsiadujących z Unią Europejską (Algieria, Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Egipt, Gruzja, Izrael, Jordania, Liban, Libia, Mołdawia, Maroko, Okupowane Terytorium Palestyny, Syria, Tunezja i Ukraina; ponadto, na potrzeby działań na rzecz młodzieży, za kraj sąsiadujący uznawana jest też Rosja).
Program Erasmus+ przyczyni się do walki z bezrobociem młodzieży, pomagając młodym ludziom w zdobywaniu kluczowych umiejętności, takich jak biegłe posługiwanie się językiem obcym, łatwość nawiązywania kontaktu z ludźmi i przystosowywania się do nowych warunków, dając im możliwość nauczenia się, jak żyć i pracować z osobami różnych narodowości i kultur.
Program Erasmus+ ułatwi współpracę między uczelniami i pracodawcami, aby zapewnić studentom korzyści płynące z programów nauczania dostosowanych do umiejętności potrzebnych na rynku pracy. Program pomoże także placówkom edukacyjnym i organizacjom młodzieżowym w nawiązaniu ściślejszych kontaktów z sektorem przedsiębiorstw.
W programie Erasmus+ przywiązuje się też dużą wagę do nieformalnego uczenia się. Wszystko wskazuje na to, że pracodawcy doceniają umiejętności zdobyte w drodze uczenia się pozaformalnego, na przykład pracy wolontariackiej. Potwierdzają to uczestnicy wolontariatu europejskiego: 75 proc. z nich twierdzi, że dzięki temu doświadczeniu poprawiły się ich perspektywy zawodowe. Z badań wynika również, że studenci, którzy odbyli część studiów za granicą, mają większe szanse na podjęcie swojej pierwszej pracy w innym kraju.
W nowym programie możliwe będzie skorzystanie z finansowania Erasmus+ na naukę i szkolenie za granicą więcej niż jeden raz. Studenci będą mogli wyjechać na studia (min. 90 dni) lub szkolenie za granicą (min. 60 dni) na okres nieprzekraczający 12 miesięcy w każdym cyklu studiów (licencjanckich, magisterskich), niezależnie od rodzaju mobilności (studia czy praktyka zawodowa) i liczby okresów mobilności (na przykład dwa razy po sześć miesięcy lub trzy razy po cztery miesiące). Instytucje szkolnictwa wyższego mogą jednak traktować w sposób uprzywilejowany studentów, którzy jeszcze nigdy nie skorzystali z programu mobilności za granicą. Wcześniejszy udział w wymianie Erasmus w ramach programu „Uczenie się przez całe życie” zostanie uwzględniony w przypadku studentów starających się o stypendium Erasmus+ w ramach tego samego cyklu studiów. Na przykład, jeśli w ramach programu „Uczenie się przez całe życie” dany student otrzymał w przeszłości stypendium Erasmus na sześć miesięcy nauki na poziomie studiów magisterskich, wówczas może on jeszcze skorzystać ze stypendium Erasmus+ na studia magisterskie, ale maksymalnie do sześciu miesięcy. Jeśli jednak ten sam student podejmie studia doktoranckie, może on otrzymać wsparcie z Erasmus+ na okres do 12 miesięcy, ponieważ w tym przypadku chodzi o wyższy cykl studiów.
Więcej informacji dotyczących Programu Erasmus+ można znaleźć na stronach internetowych:
Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji Narodowej Agencji Programu Erasmus+
https://ec.europa.eu/info/index_pl
PRZEWODNIK PO PROGRAMIE ERASMUS+
INFORMACJE O PROGRAMIE DLA STUDENTÓW
INFORMACJE O PROGRAMIE DLA PRACOWNIKÓW